Technologia oczyszczania składa się z 2 etapów:

1. Osadnik gnilny ( zbiornik podczyszczający ścieki) następują w nim procesy oczyszczania mechanicznego: sedymentacja-cięższe substancje opadają na dno, flotacja – lżejsze cząstki unoszą się do góry tworząc tzw. kożuch oraz fermentacja osadu przy udziale bakterii i mikroorganizmów beztlenowych podczyszczone ścieki poprzez filtr odpływają z osadnika gnilnego do drenażu rozsączającego parametry oczyszczonego ścieku na wyjściu z osadnika wahają się w granicach 40-60%, co w głównej mierze zależy od konstrukcji samego osadnika ( najlepiej podczyszczają osadniki dwu i trzykomorowe, gorszą sprawność mają jednokomorowe).

Wybierając urządzenie warto zwrócić uwagę na odporność mechaniczną zbiornika, większość wątłych i delikatnych  konstrukcji wymaga kosztownej i pracochłonnej obsypki piaskowo-cementowej a głębokość ich posadowienia nie może przekraczać 50-60cm (wszystkie tanie osadniki marketowe).

2. drenaż rozsączający (doczyszczanie ścieków) to układ perforowanych rur na podsypce z czystego żwiru o granulacji 16-32 mm następuje  w nim końcowe oczyszczenie ścieków poprzez procesy biochemiczne przy udziale mikroorganizmów tlenowych, które zasiedlają powierzchnię na  żwirze tworząc tzw. błonę biologiczną.

Trwałość (sprawne działanie drenażu rozsączającego) oceniana jest na ok. 20-25 lat i jest uzależniona sprawnie działającym osadnikiem, przy osadnikach jednokomorowych żywotność drenażu spada do ok. 10 lat co jest spowodowane przyspieszoną kolmatacją – zapychaniem gruntu przez resztki zawiesin z osadnika W Przypadku całkowitej kolmatacji drenażu rozsączającego należy wymienić grunt pod jego powierzchnią ( na głębokości ok. 1m od dna rury) lub przenieść drenaż w inne miejsce ( o ile takim dysponujemy)


Lokalizacja

Ekologiczne (drenażowe) oczyszczalnie ścieków przeznaczone są na grunty dobrze przepuszczalne o wysokim współczynniku infiltracji i porowatości oraz niskim poziomie wód gruntowych ( lustro wody min. 1,5m od dna rury drenażowej ).

Istotnym elementem jest głębokość rury drenażowej – max.1m ppt – wiążę się to z dostępnością tlenu w glebie ( poniżej 1m ppt nie ma tlenu w glebie – tym samym mikroorganizmy tlenowe nie funkcjonują i proces doczyszczania ścieku nie następuje).

Lokalizację przydomowych oczyszczalni regulują przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U Nr 75, poz. 690 z 2002r).


Eksploatacja

Sprowadza się do kilku prostych czynności:

  • opróżnianie osadnika gnilnego z zalegającego osadu minimum raz do roku
  • czyszczenie filtra w osadniku co 6 miesięcy
  • regularne stosowanie preparatów bakteryjnych intensyfikujących procesy rozkładu osadów

 

UWAGA
Oczyszczalnie przydomowe (ekologiczne jak i biologiczne) służą do oczyszczania ścieków bytowo-gospodarczych, nie wolno natomiast podłączać do nich odpływów wód deszczowych/ulicznych oraz odprowadzać skroplin z pieców gazowych typu kondensacyjnego (można zmienić ich właściwości chemiczne montując neutralizator skroplin na rurze odpływowej z pieca).

 

Zapoznaj się także z oczyszczalniami typu Centroplast EKO oraz BioDisc.


Zalety i wady oczyszczalni ekologicznych:


Zalety

  • stosukowo niskie koszty inwestycji
  • szybki okres zwrotu nakładów
  • prostota konstrukcji i działania
  • nie wydzielają przykrych zapachów i nie emitują dźwięków


Wady

  • stosukowo niskie koszty inwestycji
  • szybki okres zwrotu nakładów
  • prostota konstrukcji i działania
  • nie wydzielają przykrych zapachów i nie emitują dźwięków